NDFP Far Southern Mindanao Region
Press statement | 02 June, 2018 | Bisaya»

The US-Duterte regime’s imposition of martial law in Mindanao makes fascist violence even more pervasive in Far South Mindanao. As civil rights and liberties are being curtailed, the AFP has intensified its increasingly brutal military operations in the past twelve months.

The NDF-FSMR strongly denounces the state’s vicious atrocities committed against an increasing number of civilians in the region and its unbridled violation of the people’s rights.

The number of political killings in Far South Mindanao swells during Duterte’s presidency, drastically increasing after the declaration of martial law. The most heinous and remarkably terroristic exploit of the government forces in the region lately is perhaps the massacre of eight T’boli-Manobo farmers in Sitio Datal Bonglangon, Brgy. Ned, Lake Sebu on December 3, 2017.

From the time when intensified military operations under the Duterte’s regime began in July 2016 and up to the end of December 2017, there were 15 cases of forcible evacuations that affected about 1,215 families consisting of more than 6,000 individuals. They come from 36 communities affected by intensive military offensives and aerial bombardments. Eleven of these cases took place at the period of the imposition of martial law.

Last month, hundreds were also forced to flee their homes in Brgy. Luayon, Makilala in North Cotabato and Brgy. Kematu, T’boli in South Cotabato to evade military reprisals. The AFP carried out air strikes and mortar shelling in the aftermath of armed clashes between military forces and the NPA guerillas in these respective areas that resulted to heavy casualties in the government troops.

Outright attack on civil liberties is prevailing under the US-Duterte regime where the state’s ruthlessness is directed against activists and progressive individuals who resisted the abuses and fought for human rights and social justice.

The farmers and lumads in the countryside are the most vulnerable victims of fascist violence. They are arbitrarily accused as NPA members or supporters and are compelled to surrender. Those who refused to yield are persistently hounded by the military.

Nearly all of the political prisoners in the entire region at the course of the US-Duterte regime are farmers and lumads.

In Sultan Kudarat and South Cotabato, assault on activists and progressives is exacerbating as more and more individuals are charged with trumped-up accusations. The cases tripled after the declaration of martial law. Those incriminated include lumad leaders, church people, teachers of Lumad schools and NGO workers who were vocal against DMCI’s landgrabbing and coal mining operations in the area.

Suppressive military operations are more intense and persistent in the areas where agribusiness and large scale mining encroachment is underway. Under the martial law, land struggles against the DMCI and multinationals Dole and Sumifru are suppressed and curbed outright. And clearly, AFP armed occupation of civilian villages in Bong Mal and killings of anti-mining activists are on the brink of recurring as Indophil-SMI gears up for the resumption of its large-scale mining operation next year.

While the martial law is being enforced, state terrorism is becoming even clearer in the suppression of the masses, execution of activists and bombardments of civilian communities. Above all, martial law in Mindanao is meant to protect bourgeois-comprador and foreign interest at the expense of the people’s lives and liberty.

Ka Marcella Arsenio
Spokesperson, NDF-FSMR

Sulat pamahayag | 02 Hunyo, 2018

Kaylap nga pasistang kabangis sa Far South Mindanao

Ang pagpahamtang sa rehimeng US-Duterte og martial law sa Mindanao labaw pang mipakaylap sa pasistang kabangis sa Far South Mindanao. Samtang gilimitahan ang mga katungod ug kagawasang sibil, ang AFP mipakusog pa sa mas nagkabangis nga mga operisyong militar niini sa milabayng 12 ka bulan.

Kusganong gipanghimaraut sa NDF-FSMR ang hilabihan ka dautang mga krimen sa estado batok sa nagkadaghang ihap sa mga sibilyan sa rehiyon ug ang mapatuyangong paglapas niini sa mga katungod sa katawhan.

Midako ang ihap sa pulitikal nga pagpamatay sa Far South Mindanao panahon sa pangatungdanan ni Duterte, ug paspas kaayo kining mitaas human gideklara ang martial law. Ang labing dautan ug makalilisang kaayo nga hinimoan sa mga pwersa sa gubyerno sulod sa rehiyon karong bag-o lagmit mao ang pagmasaker sa 8 ka mga mag-uumang T’boli-Manobo sa Sitio Datal Bonglangon, Brgy. Ned, Lake Sebu niadtong Disyembre 3, 2017.

Sukad nga gipakusgan ang mga operisyong militar sa rehimeng Duterte nga misugod niadtong Hulyo 2016 ug hangtod sa katapusan sa Disyembre 2017, anaay 15 ka mga kaso sa pugos nga pagpabakwit. Anaay 1,215 ka mga pamilyang naglangkob og kapin 6,000 ka mga indibidwal ang apektado niini. Naggikan sila sa 36 ka mga komunidad nga apektado sa bangis nga mga opensibang militar ug aerial bombardments. Onse niini nga mga kaso ang nahitabo sa yugto sa pagpahamtang sa martial law.

Niadtong milabayng bulan, gatosan na usab ang napugos nga mobiya sa ilang mga puy-anan sa Brgy. Luayon, Makilala sa North Cotabato ug Brgy. Kematu, T’boli sa South Cotabato aron likayan ang balos-atake sa militar. Mipahigayon ang AFP og air strikes ug pagpanganyon human nahitabo ang armadong panagsangka tali sa ilang mga pwersa ug mga gerilyang NPA sa maong mga dapit nga miresulta og daghang kaswalti sa mga tropa sa gubyerno.

Misagad ang pag-atake sa kagawasang sibil ilalom sa rehimeng US-Duterte diin gitutok sa estado ang kabangis niini batok sa mga aktibista ug progresibong mga indibidwal nga nagsukol sa mga pagpangabuso ug nakigbisog alang sa tawhanong katungod ug katilingbanong hustisya.

Ang mga mag-uuma ug mga lumad sa kabukiran mao ang labing bulnerableng mga biktima sa pasistang kabangis. Arbitraryong giakusahan sila isip mga miyembro o tigsuporta sa NPA ug gipugos nga mosurender. Ang nagdumiling motahan maoy target sa pagpanggukod sa militar.

Sa tibuok rehiyon, mga mag-uuma ug lumad ang halos tanang mga nabilanggo sa hinungdang pulitikal sulod lamang sa panahon sa rehimeng US-Duterte.

Sa Sultan Kudarat ug South Cotabato, tataw nga nagkagrabe ang pagpangataki sa mga aktibista ug progresibo diha sa nagkadaghang ihap sa mga indibidwal nga gipasakaan og tinumotumong mga sumbong. Mi-triple ang gidaghananon niini nga mga kaso human sa deklarasyon sa martial law. Ang mga gipasakaan naglakip sa mga lider sa lumad, mga alagad sa simbahan, mga magtutudlo sa lumad schools ug mga kawani sa NGO nga dayag nga nagasaway sa pagpangilog og yuta sa DMCI ug sa coal mining operations niini sa erya.

Mas bangis ug mas malanaton ang mga mapanumpong operisyong militar sa mga erya nga anaay pagsugok sa mga agribisnes ug large scale mining. Ilalom sa martial law, ang mga pakigbisog sa yuta batok sa DMCI ug mga multinasyunal nga Dole ug Sumifru hingpit nga ginapiog ug ginabuntog. Tin-aw sab nga nag-ungaw na ang subling pagpahigayon og armadong pag-okupa sa AFP sa mga sibilyang baryo sa Bong Mal ug mga pagpamatay sa mga aktibistang kontra-mina samtang gipangandaman sa Indophil-SMI ang subling pagpadayon sa large-scale mining operation niini sunod tuig.

Samtang ginapahamtang ang martial law, labaw pang nagkadayag ang terorismo sa estado diha sa pagpanumpo sa mga masa, pagpang-ihaw sa mga aktibista ug pagpamomba sa mga sibilyang komunidad. Labaw sa tanan, ang martial law sa Mindanao alang sa pagpanalipod sa burgis-kumprador ug langyawng interes sa kadautan sa kinabuhi ug kagawasan sa katawhan.

Ka Marcella Arsenio
Tigpamâbâ, NDF-FSMR