Statement | October 9, 2018 | Bisaya»

The National Democratic Front of the Philippines–North Eastern Mindanao Region (NDFP-NEMR) along with all the revolutionary forces in the region strongly condemn and call on the people to make the US-Duterte regime answer for the deliberate manipulation of the economy that has resulted to severe rice crisis and price increases of goods in the country in order for the foreign monopoly capitalists, big bourgeois compradors and landlords to gain even greater profits.

The regime shamelessly blames farmers for the soaring price of rice supposedly caused by elevated selling prices imposed by farmers on traders.

In a study of the situation of rice farmers in NEMR, during harvest season traders buy 50 kilos of rice grains for P900.00 (P18.00 per kilo) from farmers. On the average, after milling, the 50 kilos rice grains yields 32-35 kilos of rice. Traders spend only P50 for drying, P75 for milling and P20 for transport totaling to P145 expenses for every sack of 50 kilos rice grains. The 35 kilos milled rice sells for P1,925.00 at P55.00 per kilo. Subtract from this the P 1,045.00 spent for buying and milling and the trader earns P880.00 for every 50 kilos of rice grains. If traders buy 100 sacks of rice, they will earn P 880,000.00 profit.

This means that the regime’s blaming of farmers for the increase of price of rice in the country is utter falsehood. Almost half of the selling price of rice is pocketed by traders as profit. In fact, farmers are victims of high usury rates, lack of government subsidy, costly farm inputs and low prices of their products. Because of this, farmers, especially rice farmers, are constantly in a shortfall.

Before the implementation of the Train Law, the price of rice in the market was at P40 a kilo with traders earning P380 for every 50 kilos of rice. The profit that traders are earning under Train Law increased by 56% or P500 compared to their earnings before the Train Law was implemented. In fact, despite the Department of Agriculture (DA) in Caraga’s statement that the region has enough supply, the price of rice is still high in the region.

The US-Duterte regime’s answer to the current rice crisis is importation which will supposedly decrease market prices. Just last October 8 Duterte ordered the implementation of a free market of rice in the country, immediately taking effect the day after. His order lifted the quota of imported rice, which means unlimited volume of rice that can be imported from other countries. Also last September, Duterte issued Administrative Order 13 allowing private capitalists to import rice and other agricultural products. All these were done under the assumption that prices will go down when rice floods the market. They did not consider the fact that traders are inherently greedy for profit and that they would collude with each other to maintain the imposition of high price of rice.

If ever prices subside because of the influx of imported rice in the Philippines, it (importation) will undermine the agricultural products of local farmers. Farmers will be forced to lower the prices of their products despite the ever increasing cost of farming (tools, farm inputs and others). In the long run local rice production will be defeated and farmers will turn to planting products for export such as oil palm, banana, pineapple and others. This will again result in the monopoly of rice trading and other agricultural products by foreign capitalists. In truth, this is but a fulfillment of the agreements imposed by the World Trade Organization (WTO) to open the Philippine market.

Meanwhile, the regime has no specific program that will solve the problems of farmers. If he will allocate the budget for rice importation to improving local rice production, the food crisis in the country will be solved.

No one else can be blamed for the rice crisis and the soaring prices of goods but the US-Duterte regime which continue to serve the interest of foreign monopoly capitalists, local big bourgeois compradors and landlords. It has further tied the country’s economy to import dependency and export of raw materials. It has fully implemented trade liberalization which only benefits big business and capitalist countries and will devastate the Philippine economy.

Not contented with just placing the Filipino people under severe difficulties, the regime has added the burden of Train Law to serve its Build, Build, Build projects to entice big foreign and local capitalists to invest in the country. The people are further saddled with relentless oil price increases brought about by the additional taxation of petroleum products. The average price increase of oil reached almost P12 a liter this year. In addition, the country is losing to foreign trade lowering the value of the peso against the dollar. In just seven months the value of the peso to a dollar decreased to P54, the lowest in almost 15 years. This has resulted to constant price increases of basic commodities and services in the country, such as education, health, irrigation and others.

Thus, the people must demand national sovereignty and an end to foreign domination. Land reform and national industrialization must be implemented to establish a self-sufficient national economy.

Amidst the severe rice and food crisis in the country today, the NDFP-NEMR calls on the people to plant food crops. In the countryside, where there are farm lots, the planting of food crops for consumption, such as rice, corn, sweet potato, vegetable and others through communal farming must be urged. In the cities where farming is difficult, people must plant in the yard using available materials that can hold soil (cellophane, sacks, cans and others) for planting. In little ways, these can help in solving the lack of food and rising price of rice.

The rice crisis, the continuing price increases of basic goods, and Duterte’s fascism and tyrannical rule are enough basis for him to answer to the people.

Struggle against the rising prices of basic goods. End all anti-people policies and pro-imperialist laws of the US-Duterte regime! Strengthen the peoples war! Down with the US-Duterte regime!

Ka Maria Malaya
Spokesperson, NDFP-NEMR

Pamahayag | Oktubre 9, 2018

PAPANUBAGON ANG REHIMENG US-DUTERTE SA KRISIS SA BUGAS UG PAGTAAS SA PRESYO SA MGA PALALITON

Ang National Democratic Front of the Philippines–North Eastern Mindanao Region (NDFP-NEMR) kauban ang tanang rebolusyonaryong pwersa sa rehiyon hugot nga nagkondena ug nanawagan sa katawhan nga panubagon ang rehimeng US–Duterte sa tinuyong pagmaniobra sa ekonomiya nga miresulta sa grabeng krisis sa bugas ug pagtaas sa presyo sa mga palaliton sa nasud aron makahakop og mas dakung ginansya ang mga langyaw’ng monopolyo kapitalista, dagkung burgesya komprador ug agalong yutaan.

Walay ulaw nga gibasol sa rehimen ang mga mag-uuma sa pagtaas sa presyo sa bugas tungod kuno sa kamahal sa pagpalit sa komersyante og humay gikan sa mag-uuma.

Sa usa ka pagtuon sa kahimtang sa mga mag-uuma sa humayan dinhi sa NEMR, panahon sa ting-ani paliton sa komersyante ang 50 kilos nga humay og P900.00 (P18.00 ang matag kilo) gikan sa mag-uuma. Sa kasagaran, ang ipagaling nga 50 kilos nga humay mobugas og 32-35 kilos. Mogasto lang ang komersyante og P50 alang sa pagbulad, P75 sa pagpagaling ug P20 alang sa transportasyon nga mo-total og P145 sa matag sako sa 50 kilos nga humay. Kun ibaligya ang 35 kilos nga nabugas na, mohalin kini og P1,925.00 sa tag-P55.00 matag kilo. Kuhaan sa iyang mga nagasto nga P 1,045.00 sa pagpalit ug pagaling moginansya ang komersyante og P880.00 sa matag 50 kilos nga humay. Kun mopalit ang komersyante og 100 ka sako nga humay moginansya siya og P 880,000.00.

Buot ipasabot, dakong bakak nga ibasol sa rehimen ngadto sa mga mag-uuma ang pagtaas sa presyo sa bugas sa nasud. Halos katunga ang ginansyahon sa mga komersyante sa pagpalit og humay. Gani biktima pa ang mga mag-uuma sa taas kaayo nga usura, walay subsidyo gikan sa gobyerno, mahal nga mga farm inputs ug ubos kaayo ang presyo sa ilang mga produkto. Maong alkansi kanunay ang mga mag-uuma sa ilabina na sa humayan.

Sa wala pa ang Train Law, ang presyo sa bugas sa merkado mokabat og P40 ang matag kilo, buot ipasabot moginansya gihapon ang komersyante og P380 sa matag 50 kilos nga humay. Kun itandi ang ginansya sa komersyante sa wala pa ang Train Law ug sa karon nga nagtunhay na, mokabat og halos 56% o P500 ang pagtaas niini. Gani, miingon pa ang Department of Agriculture (DA) sa Caraga nga may igo-igo nga suplay sa bugas ang rehiyon, apan mitaas gihapon ang presyo sa bugas dinhi.

Importasyon ang tubag sa rehimeng US-Duterte sa nasinating krisis sa bugas aron kuno moubos ang presyo niini sa merkado. Niadtong Oktubre 8 lamang nagpakanaog si Duterte og mando nga gawasnong merkado sa bugas (free market of rice) sa nasud nga gipatuman pagkasunod adlaw. Kini nga mando nagwagtang sa limitasyon (quota) sa mga gi-import nga bugas, buot ipasabot nga wala nay kinutuban sa pag-angkat og bugas gikan sa gawas sa nasud. Niadtong Septembre usab niini nga tuig gipakanaug ni Duterte ang Administrative Order 13 nga nagtugot sa mga pribadong kapitalista nga mo-angkat og bugas ug uban pang produktong agrikultura. Tanan kini gihimo aron kuno mobaha ang bugas sa merkado nga sa ilang tan-aw magpaubos sa presyo niini. Wala nila gihunahuna nga kinaiya sa negosyante ang pagkuha sa dakung ginansya ug pagkunsabuhay niini nga motakda sa taas gihapon nga presyo.

Kung gani man moubos ang presyo tungod sa maong pagdagsa sa imported nga bugas sa Pilipinas, patyon usab niini ang produktong agrikultural sa mga mag-uuma. Mapugos pagpaubos sa presyo sa ilang produkto ang mga mag-uuma samtang padayong nagataas ang galastuhan sa panguma (himan, farm inputs ug uban pa). Sa dagan, mahugno ang lokal nga produksyon sa humay ug mopabor na dayon kini sa pagpananom og mga pang-eksport nga produkto, sama sa oil palm, saging, pinya ug uban pa, nga dugay nang nagtunhay sa nasud. Mosangpot gihapon kini sa pagmonopolyo sa negosyo sa bugas ug uban pang produktong agrikultural sa langyaw’ng kapitalista. Sa tinud-anay usa kini ka pagtuman sa mga kasabutang pag-abli sa merkado sa Pilipinas nga gitakda sa World Trade Organization (WTO).

Sa laing bahin, walay tinong programa ang rehimen sa pagsulbad sa problema sa mga mag-uuma. Kun igahin unta niya ang badyet sa pag-import og bugas alang sa lokal nga produksyon sa humay, siguradong masulbad ang krisis sa pagkaon sa nasud.

Walay laing mabasol sa krisis sa bugas ug pagtaas sa presyo sa mga palaliton kundili ang rehimeng US-Duterte nga padayong nag-alagad sa interes sa mga langyaw’ng monopolyo kapitalista, lokal nga mga dagkung burgesya komprador ug agalong yutaan. Mas gipasamot pa niini ang pagkahikot sa ekonomiya sa nasud diha sa pagsalig sa import ug pag-eksport sa mga hilaw’ng materyales. Larga todo na kining nituman sa liberalisasyon sa merkado nga nakapabulahan lamang sa mga dagkung negosyante ug mga kapitalistang nasud ug nakapahugno sa ekonomiya sa Pilipinas.

Daw wala pa makontento sa grabeng pagpalisodlisod sa katawhang Pilipino, gidugang pa ang Train Law sa rehimen aron mosilbi sa proyekto niini nga Build, Build, Build nga nag-agni sa mga dagkung langyaw ug lokal nga kapitalista nga mamuhunan sa nasud. Lain pang palas-anunon sa katawhan ang walay hunong nga pagsaka sa presyo sa lana tungod sa gipatong pa nga dugang buluhisan sa produktong petrolyo. Miabot na og halos P12 matag litro ang abereyds (average) nga pagsaka sa presyo niini karon nga tuig. Dugang pa, hilabihang naalkansi sa langyaw’ng pamatigayon ang nasud nga nagpaubos sa bili sa peso kontra dolyar. Sulod lang sa pito ka bulan mikabat na og P54 ang matag dolyar, pinakaubos kini sulod sa halos 15 ka tuig. Ang resulta, walay hunong nga pagsaka sa presyo sa mga batakang palaliton ug serbisyo sa nasud, sama sa edukasyon, panglawas, patubig ug uban pa.

Maong, gikinahanglan na nga ipanghingusog sa katawhan ang nasudnong soberanya ug pagwagtang sa langyaw’ng dominasyon. Ipatuman ang tinuod nga reporma sa yuta ug nasudnong industriyalisasyon, aron mamugna ang nasudnong ekonomiya nga nagsalig sa kaugalingon.

Taliwala sa grabeng krisis sa bugas ug pagkaon sa nasud karon, giawhag sa NDFP-NEMR ang katawhan nga mag-inisyatiba sa pagtanom alang sa pagkaon. Sa kabanikanhan kun aduna pay gamay’ng luna, gidasig nga magtanom og mga direktang pagkaon nga pangkonsumo, sama sa humay, mais, kamote, mga gulayon ug uban pa, pinaagi sa pagtinabangay. Sa kasyudaran usab kun diin lisod ang pagpanguma, gidasig ang pagtanom sa tugkaran gamit ang mga pwedeng mabutangan og yuta (selopin, sako, lata ug uban pa) aron matamnan. Sa ginagmay nga pamaagi, makahulip kini sa kawad-on sa pagkaon ug sa nagkataas nga presyo sa bugas.

Ang krisis sa bugas, ang walay hunong nga pagtaas sa presyo sa mga batakang palaliton, ug ang pagkapasista ug pagharing tiraniko ni Duterte igo na nga mga basehan aron manubag siya sa katawhan.

Makigbisog batok sa pagtaas sa presyo sa mga batakang palaliton. Wagtangon ang mga kontra-katawhang palisiya ug maki-imperyalistang balaod sa rehimeng US-Duterte! Pakusgon ang gubat sa katawhan! Ibagsak ang rehimeng US-Duterte!###

Ka Maria Malaya
Tigpamaba, NDFP-NEMR