The revolutionary movement advanced under the US-Arroyo regime, will further advance under Noynoy Aquino's term
By JORGE "Ka Oris" MADLOS
Spokesperson, NDFP-Mindanao
The US-Arroyo regime will go down in history as the most corrupt and one of the more unpopular regimes our country ever had, owing this distinction much on scandalously enriching itself while pushing the Filipino people down to worst poverty levels.
Like all other fascist regimes before it, its National Internal Security Plan (NISP) code named Oplan Bantay Laya, is responsible for the deaths of more than a thousand who fell victim to extra-judicial killings and whose brutal military campaigns and operations have committed the most brazen of human rights violations in recent history, and caused the dislocation of millions of people.
As a US puppet regime, it has been overly compliant in overseeing and ensuring the unhampered imperialist plunder of our natural resources, resulting in the degradation and devastation of our environment. Ever loyal to US dictates, the Arroyo regime has, in shameless disregard of national sovereignty, ushered in the continued basing in our land of US troops.
It has wielded its most virulent and violent state apparatus — the AFP and its other armed minions — in its desperate attempt to defeat the revolutionary movement. However, like all its predecessor reactionary regimes, it dreamed but miserably failed to suppress the revolutionary movement led by the Communist Party of the Philippines (MLM). In fact, its corrupt, fascist and puppet 9-year rule is one major factor for the further advance of the revolutionary movement nationwide as well as in Mindanao.
Under the US-Arroyo regime, the New People's Army (NPA) in Mindanao has grown from 30 to 39 guerilla fronts. In the midst of the brutal military campaigns under Oplan Bantay Laya, the NPA in Mindanao has successfully intensified its tactical offensives, organizing, arming and training more than a dozen additional platoons, supported by thousands of People's Militias.
Over the last 9 years its mass base has expanded, continuously consolidating these and initially establishing people's organs of political power. Agrarian revolution and other related campaigns have continued to gain ground, which, have benefitted hundreds of thousands of people in the countryside.
Our Party organization has also grown stronger and is continuously gaining wide and deep roots among the masses.
The extreme isolation of the US-Arroyo regime has broadened the people's unity in Mindanao and emboldened them to openly express their opposition in increasing number and frequency against the unbridled corruption of the regime, its fascist brutality, puppetry to imperialists, and all its anti-people economic and political policies.
The euphoria and the "hope" offered by the incoming Noynoy Aquino era are not enough to effect basic change to the semi-feudal and semi-colonial character of the Philippine society because the Aquino regime is basically no different from all other previous reactionary and puppet regimes. We have once witnessed how our people's hope and dreams for genuine land reform, national industrialization, better life and the end of corruption during the administration of Noynoy's mother, the late Cory Aquino, ended in utter frustration, with promises unfulfilled.
Behind the new faces of these new guards of the bourgeois state, in the main they come from the same big bourgeois and big landlord classes that has long ruled our country. Catapulted to victory through a high-tech poll process attended with irregularities, they are expected to promote and protect the interests of the ruling classes, including those of their imperialist masters. In fact the new administration is evasive on the issue of genuine land reform and national industrialization, and silent on the US imperialist incursion in both our political and economic life.
Our country's chronic socio-economic crisis in the midst of the ever worsening worldwide capitalist system is a fertile ground for the continued advance of the people's war nationwide to a higher stage within the 6-year term of Noynoy Aquino. The momentum of the revolutionary movement in Mindanao in the last 9 years is an indication of our potential to achieve greater victories towards a new stage.
The revolutionary forces in Mindanao are determined to do its share in advancing the people's war forward even as we fully support the National Democratic Front of the Philippines' effort to find a peaceful settlement of the root causes of our country's long standing civil war.
Should the new administration choose to resolve our social conflict mainly by "unsheating the swords of war" as the late Cory Aquino did, it will come down in history as just another regime that dreamed but failed to stave off the revolutionary fervor of the masses demanding for national liberation and democracy.
Orginal version (bisaya)
Ang rebolusyonaryong kalihokan sa Mindanao miabante ubos sa rehimeng US-Arroyo, ug mopadayon pag-abante ubos sa termino ni Noynoy Aquino
Jorge "Ka Oris" Madlos
Tigpamaba
National Democratic Front of the Philippines-Mindanao
June 29, 2010
Ang rehimeng US-Arroyo matala sa kasaysayan isip pinaka-korap ug usa sa mga labing nahimulag nga mga rehimen sukad-masukad sa atong nasud, tungod sa iskandalosong subrang pagburot niini sa bahandi, samtang ginudnod ang katawhang Pilipino sa tumang kapobrehon.
Sama sa tanang miaging mga pasistang rehimen, ang National Internal Security Plan (NISP) niini nga ginganla'g Oplan Bantay Laya, responsable sa kamatayon sa kapin usa ka libo nga nabiktima sa extra-judicial nga pagpamatay, ug kang kansang bangis nga mga kampanya ug operasyong militar mihimo sa way lipod-lipod nga mga paglapas sa tawhanong katungod ug midislokar sa minilyon nga katawhan.
Isip usa ka itoy nga rehimen, sobra ka masunoron kining mipahigayon ug miseguro sa walay pugong nga paglimas sa imperyalista sa atong kinayanhong bahandi, nga misangpot sa pagka-ot-ot ug pagkaguba sa atong kinaiyanhong palibot. Sa sobrang pagka-itoy niini sa dikta sa US, ang rehimeng Arroyo way kaulaw nga misalikway sa nasudnong kaugalingnan, mipahigayon sa padayong pagbase sa atong kayutaan sa mga tropang Amerikano.
Gigamit niini ang pinakakuyaw ug bangis nga instrumento sa estado — ang AFP ug ubang armadong pundok — sa iyang desperadong pagsulay nga pildihon ang rebolusyonaryong kalihokan. Apan, sama sa gisundan niini nga mga rehimen, nagdamgo apan grabeng napakyas kini sa pagsumpo sa rebolusyonaryong kalihokan nga gipangulohan sa Partido Komunista sa Pilipinas (MLM). Sa kamatuoran, ang korap, pasista ug itoy nga paghari niini sulod sa 9 ka tuig, usa ka dakung hinungdan sa dugang pag-abante sa rebolusyonaryong kalihukan sa tibuok nasud apil dinhi sa Mindanao.
Ubos sa rehimeng US-Arroyo, ang Bagong Hukbong Bayan (BHB) sa Mindanao mitubo gikan sa 30 ngadto sa 39 ka natarang gerilya karon. Atubangan sa bangis nga kampanyang militar sa Oplan Bantay Laya, ang BHB sa Mindanao malamposong mipakusog sa mga taktikal nga opensiba, mitukod, mi-armas ug mibansay sa dugang kapin usa ka dosena nga mga platun, nga suportado sa liboan nga Milisya ng Bayan.
Sa miaging 9 ka tuig, ang baseng masa niini milapad, padayong gikonsolida, ug natukod ang pasiunang mga organo sa pulitikanhong gahum sa Katawhan. Ang agraryong rebolusyon ug ubang kalambigit nga mga kampanya padayon nga milapad, nga nakabenipisyo sa gatusan ka libo sa katawhan sa kabukiran ug kabanikanhan.
Ang atong Partido mitubo ug milig-on, ug padayong milapad ug milalom ang paggamot niini sa han-ay sa masa.
Ang grabeng pagkahimulag sa rehimeng US-Arroyo misangpot sa paglapad sa panaghiusa sa katawhan sa Mindanao ug nahimong mapangahason kini sa dayag nga pagpahayag sa ilang oposisyon. Nagkadaghan kini ug nagkasubsob ang pagbatok niini sa grabeng korapsyon sa rehimen, sa pasistang kabangis, sa pagka-itoy sa imperyalista, ug sa tanang kontra-katawhan nga pang-ekonomiya ug pangpulitikang mga palisiya.
Ang sobrang kalipay ug "paglaum" nga gihanyag sa pag-abli ug sa tibuok panahon sa administrasyon ni Noynoy Aquino dili igo aron ipatuman ang batakang kausaban sa semi-pyudal ug semi-kolonyal nga kinaiya sa katilingbang Pilipino, tungod kay ang rehimeng Aquino sa batakan way kalainan sa mga nangaging reaksyonaryo ug itoy nga mga rehimen. Saksi kita kung giunsa pagwaldas ang damgo ug paglaum sa katawhan alang sa tinuod nga reporma sa yuta ug nasudnong industriyalisasyon, kahamugaway sa kinabuhi ug pagwagtang sa korapsyon sa panahon sa administrasyon sa inahan ni Noynoy nga si Cory Aquino, apan natapos sa kawalay paglaum, uban sa mga saad nga walay katumanan.
Luyo sa mga bag-ong dagway nga maoy mipuli pagbantay sa burgis nga estado, sa kinatibuk-an naggikan gihapon sila sa mga hut-ong sa dagkung burgesya ug dagkung agalong yutaan nga dugay nang naghari sa atong nasud. Natuboy sa kadaugan pinaagi sa haytek nga proseso nga gitiman-an sa daghang kahiwian, atong dahumon nga ilang ipahigayon ug panalipdan ang interes sa mga nagharing hut-ong, apil na ang sa mga imperyalistang amo niini. Sa kamatuoran, ang bag-ong administrasyon naglikay sa isyu sa tinuod nga reporma sa yuta ug nasudnong industriyalisasyon, ug nagpakahilom kalabot sa pagpanghilabot sa imperyalistang US sa atong pulitikal ug ekonomikanhong kinabuhi.
Ang naglaygay nga sosyo-ekonomiko nga krisis sa atong nasud, taliwala sa nagkagrabeng pangkalibutang krisis sa kapitalistang sistema, usa ka tabunok nga yuta para sa padayong pag-abante sa gubat sa katawhan sa tibuok nasud ngadto sa mas taas nga yugto, sulod sa unom ka tuig nga termino ni Noynoy Aquino. Ang bwelo sa rebolusyonaryong kalihukan sa Mindanao sa miaging 9 ka tuig, usa ka timailhan sa atong kakayahan nga makab-ot ang mas dagku pa nga mga kadaugan paingon sa mas taas nga yugto.
Ang rebolusyonaryong pwersa sa Mindanao determinado nga himoon ang iyang kabahinan sa pagpaabante sa gubat sa katawhan, apan bisan pa man, hingpit nga mosuporta kini sa paningkamot sa National Democratic Front of the Philippines nga mangita'g malinawong pamaagi sa pagsulbad sa gamot hinungdan sa hataas na nga gubat sibil sa atong nasud.
Kung pili-on sa bag-ong administrasyon ang pagresulba sa atong katilingbanong panagbangi pinaagi sa "pagbunot sa espada sa gubat" sama sa gihimo ni kanhi Cory Aquino, mabutang na usab sa kasaysayan kini isip laing rehimen nga nagdamgo apan napakyas sa pagsumpo sa rebolusyonaryong diwa sa katawhan nga nagdemanda sa nasudnong kalingkawas ug demokrasya.
