[Message of the NDF-Mindanao on the occasion of the 47th Founding Anniversary of the New People’s Army (NPA)]
The National Democratic Front-Mindanao joins the rest of the Filipino people in rendering its highest salute and conveying its congratulations to all the Red fighters and commanders of the New People’s Army (NPA) on its 47th founding anniversary on March 29, 1969. We also salute all the revolutionary martyrs who sacrificed their lives in the interest of advancing the armed struggle for national liberation and genuine democracy.
It is only fitting that we pay due importance to this auspicious day because the NPA, one of the foremost weapons of the people’s democratic revolution, continue to carry out its primary tasks and has reaped significant victories. This army has grown in size and strength and has frustrated the ill-intent of the US-Aquino III regime to crush the real people’s army and the entire revolutionary movement before the end of its term.
From almost nothing, the NPA was founded in Central Luzon in 1969 and it spread throughout the country. In Mindanao, the first NPA unit was established in 1972 in the boundary areas of Misamis Oriental and Agusan del Norte. From 1972, NPA forces in Mindanao spread and continued to increase in size and strength in the face of the brutal attacks of the Dictator Marcos’s OPlan “Nip-in-the-bud”, Cory Aquino’s and Ramos’s Oplan Lambat Bitag, Estrada’s Oplan Mamamayan and Arroyo’s Oplan Bantay Laya. Currently, the US-Aquino III regime’s OPlan Bayanihan faces definite failure and a huge defeat. It is defeated because it has utterly failed to crush a small and weak guerrilla force, which has stood its ground and grew even stronger despite the enormity of the size and strength of the regular armed forces of the reactionary state.
Its revolutionary victories have been concretely attained through the implementation of its tasks in waging the armed struggle, base building, launching agrarian revolution, advancing anti-fascist and anti-imperialist struggles, and conducting political and ideological study courses, including cultural work.
Even with the brutal onslaughts of the US-Aquino III regime’s OPB against the revolutionary forces in Mindanao, the guerrilla fronts in the island, from beginning of the regime in 2010 up until this year, increased to 46, which covers the five regions of the NPA in Mindanao. Many among these fronts have company-sized forces, and not even one was decimated.
Guerrilla front-building attained its successes because of the determined effort to establish and widen bases that serve as maneuver areas of NPA units. In all of the six years under the US-Aquino III regime, the number of barrios where the NPA operates increased from 1,850 to more than 2,500 at present, covering more than 200 municipalities in 20 provinces in the whole of Mindanao. The population influenced by the revolution increased to several millions, wherein 200,000 are directly organized, while tens of thousands are covered by the people’s revolutionary governments in numerous communities and barangays and some at the municipal level.
Generally, in Mindanao, the NPA has increased its strength. From the start of the US-Aquino III regime, it has grown to more than a hundred fulltime NPA unit formations from squad, platoon to company. Not one of these platoons was destroyed in battle by the enemy. The NPA has been able to sustain numerous recruits because of the breadth and depth of established guerrilla zones and bases.
People’s Militia units in barrios and communities, which are the direct reserved forces of fulltime NPA units, have grown by the thousands in Mindanao. Many among them directly participate in military actions. They have also been mobilized in intelligence work, transport of supply, and other military support to fulltime units of the NPA.
Guerrilla units in squads, platoons and companies, together with thousands of People’s Militia, launched more intensified tactical offensives (TOs) against enemy regular and paramilitary units of the butcher AFP. In 2010, the NPA was only able to launch 250 tactical offensives in the entire island. In the next five years, this has become more intensified and frequent, and in 2015, more than 500 TOs were launched by the NPA in Mindanao. Over the last two months of 2016 alone, the NPA in Mindanao launched more than a hundred TOs, most of which were directed against detachments and regular troops of the AFP.
We have combined annihilative and attritive military actions, through which, if we add up the number of casualties within the armed troops of the AFP, PNP and the paramilitary, we have wiped out one battalion each year in the past six years. From these tactical offensives, we have confiscated thousands of firearms of various calibre. These firearms, including those given by allies and those we bought from different sources, served as additional weapons in our effort to build more platoons and companies spread across the 5 regions of Mindanao.
It is also the NPA’s task to launch military actions to impose punitive measures against large-scale mining and plantations owned by multinational corporations (e.g. SRMI, PGMC, Dole, Del Monte and SumiFru) that have grabbed ancestral lands from the Lumad, monopolized lands and deprived the peasantry the opportunity for agrarian reform. These corporations have also tremendously exploited the workers, and have wantonly plundered the natural resources and extensively damaged the environment.
The task of defending the interests of the Filipino people and that of launching tactical offensives to gradually weaken and destroy the reactionary army of the ruling classes have only been resounding successes because of the strong and broad support of the people.
Mass support for the NPA has become ever stronger given that part of its central task is to wage genuine agrarian reform in the countryside. Victories in terms of land reform, benefitting hundreds of thousands of peasants and agri-workers in Mindanao’s countryside, have been achieved in the rural areas at varying levels and coverage in every region. The struggles were in the forms of reduction of land rent and farm implements, reduction of usury, increase in wages, and increase in the price of agricultural products. Also launched were medical services and cultural campaigns.
These victories also stem from the NPA’s persevering work in raising the political consciousness of its Red fighters and commanders. NPA units have regular basic political education that is outlined in the PADEPA course, which includes among others the Short Course on Philippine Society and Revolution, Special Mass Courses, and The Basic Rules of the NPA, etc. This high political consciousness determines the NPA’s voluntary service towards the greater masses of the people and a firm adherence to a steel discipline among its members. This sets apart the NPA from the mercenary forces of the AFP, PNP and paramilitary whose service is acquired because they are paid to suppress the people and protect the insatiable interests of the big bourgeois compradors, the landlord class and the imperialists.
The absolute leadership of the Communist Party makes certain that the People’s Army firmly abides by the correct political line of the People’s Democratic Revolution and is able to adhere to strong discipline in its boundless service to and defense of the people’s interests. In order to carry this out, from within NPA units in the entire country including Mindanao, Party Branches within the platoon and Party Committees within the company, guide the politico-military tasks of the unit and in undertaking mass work, alliance work and political work within the ranks of the reactionary army. And above all, we have also firmly laid the political foundation of Party members within the units of the army by implementing studies on Party courses, particularly the Basic Party Course, the Intermediate Course and the Advanced Course.
The continuing advance of the people’s war in Mindanao and the ongoing armed resistance of armed groups among the Moro people remain a thorn, deterrent against the exploitative economic interests of the ruling classes in Mindanao. Thus, in this last stretch of the US-Aquino III regime, its OPB military suppression campaign has become more brutal and virulent in its desperate attempt to realize its dream of crushing the revolutionary movement in Mindanao and make sure that it protects the interests of local ruling classes and its imperialist masters.
Currently, of the total 113 AFP battalions in the country, 68 are deployed in Mindanao. Thirty-four (34) battalions are deployed to focus against the NPA while 34 are also deployed to Moro areas. Brutal campaigns and military operations have been launched almost simultaneously against revolutionary forces led by the Party, NPA and the NDF and, at the same time, against Moro armed groups that continue to wage armed struggle.
The particular focus of OPB’s campaign and military operations is Eastern Mindanao, which comprise of NPA regions in Southern Mindanao, where 12 to 13 AFP battalions are deployed, and in North Eastern Mindanao, where 8 AFP battalions are deployed. While they concentrate on these two NPA regions, they have also launched almost simultaneous ‘containing’ operations in the regions of North Central Mindanao, Western Mindanao and Far Southern Mindanao.
The concentration of a huge number of AFP forces in SMR and NEMR, which total 21 battalions all operating with unspeakable viciousness against the people and the entire revolutionary forces, has inflicted immeasurable suffering upon the people, especially towards peasants, Lumad and other underprivileged sectors of society. It has been the standard procedure of these operations to perpetrate massacres with impunity, murders, burning of houses and schools, indiscriminate shelling, bombings (with the use of helicopters and bomber planes), forcible evacuations and other despicable forms of brutalities.
Mercenary butcher AFP troops, together with its paramilitary forces, committed these atrocities not only to destroy the revolutionary forces but, above all, to protect the investments of imperialists and local ruling classes, such as large-scale mining, plantation, energy projects and others that adversely impact the environment and tramples upon the interests of the Lumad, Moro, peasants and workers.
In tandem with this blatant fascism, they have also launched psywar campaigns, such as the so-called “Peace Caravan”, parading of “surrenderees”, and the COPD. These have been used to openly deceive the people into believing that their terroristic measures have succeeded in depriving the NPA of its mass base. It peddles the lie that the revolution has weakened so that next it can declare as “conflict-manageable and ready for development” areas it has attacked, such as Davao Oriental, Compostela Valley, Agusan del Sur, Surigao del Sur and other areas. This will pave the way for the implementation of billions-worth of PAMANA projects, which, clearly, is only a source of corruption for both Malacañang and OPAPP.
The regime somehow dreams that with the concentration of their forces on a few regions, particularly on Eastern Mindanao, in the entire country, it will be victorious in crushing these priority regions. But it is mistaken because while it focuses on SMR and NEMR, this opens the perfect opportunity for NCMR, FSMR and WMR to make headway in their expansion and consolidation work and in their overall effort to advance the revolution within their territories. And while the enemy has concentrated 60% of the AFP’s forces in Mindanao, it gives much leeway for the regions in Luzon and in the Visayas to significantly advance the armed struggle.
Whatever setback that befalls the NPA is but temporary, only fleeting. The foremost, dominant development is still the continuing advance of the armed revolution and, in general, the people’s democratic revolution. The NPA is invincible because it is the army of the people.
And as reality has shown, NPA units have courageously and heroically launched counter-attacks through tactical offensives in order to preserve itself, defend the interests of the people and consolidate the victories of the revolution, and to inflict more casualties upon fascist AFP troops and the paramilitary. Moreover, the people of Mindanao bravely openly resisted and daringly unmasked AFP, PNP and paramilitary forces and militantly protested against its many human rights abuses in the entire country. These violations have been widely exposed and opposed after the September 1, 2015 massacre in Han-ayan, Lianga, Surigao del Sur. The reactionary regime has been criticized with strong condemnation from various sectors in society, including the Catholic and Protestant churches.
Thus, on the 47th founding anniversary of the NPA, we must firmly hold on to our victories and look forward towards a bright future for the revolution. The interests of the people reside upon us. Together with them on our side, the last brutal leg of the US-Aquino III regime’s OPB will surely fail and be defeated. And it is certain that we can also defeat the next counter-revolutionary campaign plan of the next regime that will take replace the reactionary Aquino III administration. We are confident that the advance of the people’s democratic revolution will be sustained because we hold and fight for the aspirations of the people for real liberation, democracy and just peace.
Long live the New People’s Army!
Long live the Communist Party of the Philippines!
Long live the united front and the Filipino people!
(Sgd.) Ka Oris
Spokesperson, NDFP-Mindanao
March 29, 2016
Mensahe sa NDF-Mindanao alang sa
ika-47 nga Kasumaran sa Bagong Hukbong Bayan (BHB)
NPA SA MINDANAO SUSTENIDONG MIPAASDANG SA GUBAT SA KATAWHAN
Ang National Democratic Front-Mindanao miduyog sa katawhang Pilipino sa pagpadangat sa kinatas-ang pagsaludo ug pahalipay ngadto sa tanang mga Pulang manggugubat ug kumander sa BHB atol sa iyang ika-47 nga kasumaran sa pagkatukod niadtong Marso 29, 1969. Atong saludohan usab ang tanang mga rebolusyonaryong martir sa paghalad sa ilang kinabuhi diha sa pagpaasdang sa armadong pakigbisog alang sa nasudnong kalingkawasan ug tinuod nga demokrasya sa atong nasud.
Angayan lang nga hatagan nato sa tukmang kamahinungdanon kining adlawa tungod kay ang BHB isip usa sa mga nag-unang hinagiban sa demokratikong rebolusyon sa katawhan padayong mipatuman sa iyang mga nag-unang tahas ug miani og dagkong kadaugan. Kini nga hukbo mitubo, mikusog ug mipakyas sa itom nga laraw sa rehimeng US-Aquino III nga bungkagon ang tinuod nga hukbo sa katawhan ug tibuok rebolusyonaryong kalihokan sa dili pa matapos ang iyang termino.
Gikan sa halos wala, unang natukod ang BHB sa Central Luzon niadtong 1969 ug mikaylap kini sa tibuok nasud. Partikular sa Mindanao natukod ang unang yunit sa BHB niadtong 1972 sa may utlanan nga bahin sa Misamis Oriental ug Agusan del Norte. Mikaylap, mapadayonong mitubo ug midako ang mga pwersa sa BHB sa Mindanao gikan niadtong 1972 atubangan sa mga bangis nga ataki sa “nip-in-the-bud” o “pagpuo-samtang-biyoos pa” sa panahon ni Diktador Marcos, Oplan Lambat Bitag ni Cory Aquino ug Ramos, Oplan Mamamayan ni Estrada ug Oplan Bantay Laya ni Arroyo. Sa kasamtangan, siguradong pakyas ug dakong pilde ang Oplan Bayanhan (OPB) sa rehimeng US-Aquino III. Pilde tungod kay ang gamay ug huyang nga gerilyang pwersa wala nabungkag, nakalahutay ug gani midako ug mikusog pa taliwala sa hilabihan kadako ug kakusog sa regular nga armadong pwersa sa reaksyonaryong estado.
Ang kadaugan niini sa rebolusyon konkretong nakab-ot diha sa pagpatuman sa mga tahas sa paglunsad sa armadong pakigbisog, pagtukod sa base, paglunsad sa agraryong rebolusyon, paglunsad sa mga anti-pasista ug anti-imperyalistang pakigbisog, ug paglunsad sa mga pangpulitika ug pang-ideolohiyang pagtuon, apil na ang gimbuhatong pangkultura.
Bisan pa sa bangis nga mga ataki sa OPB sa rehimeng US-Aquino III batok sa mga rebolusyonaryong pwersa sa Mindanao, midaghan gihapon ang ihap sa mga natarang gerilya ngadto sa 46 nga nalangkob sa lima ka rehiyon sa BHB sa Mindanao sukad sa pagsugod sa rehimen niadtong 2010 hangtud karong tuiga. Ubay-ubay niini ang gidak-ong kompanya ang pwersa, ug walay bisan usa nga nabungkag.
Nagmalampuson kining pagpanukod sa natarang gerilya tungod sa pursigidong pagpundar sa nagkalapad nga base nga maniobrahan sa mga yunit sa BHB. Sa unom ka tuig nga langkob sa panahon sa rehimeng US-Aquino III midaghan ang mga baryong nalihokan sa BHB gikan sa 1,850 ngadto sa kapin 2,500 karon sulod sa kapin 200 ka lungsod sa 20 ka probinsya sa tibuok Mindanao. Ang populasyon nga naimpluwensyahan sa rebolusyon mitubo ngadto sa pila ka milyon kun diin kapin 200,000 ang direktang naorganisa samtang libolibo ang nalangkob na sa mga rebolusyonaryong gobyerno sa katawhan diha sa daghang komunidad ug barangay ug sa pipila nga anaa sa ang-ang munisipyo.
Sa kinatibuk-an sa Mindanao, napausbaw sa BHB ang iyang gikusgon. Gikan sa pagsugod sa rehimeng US-Aquino III mitubo ngadto sa kapin usa ka gatos ang mga pormasyon sa pultaym nga mga yunit sa BHB gikan sa iskwad, platun hangtud kumpanya. Walay bisan usa ka platun nga napuo sa kaaway sa usa ka panagsangka. Nasustini ang daghang mga sampa sa BHB tungod sa gilapdon ug giladmon sa napundar nga mga sona ug baseng gerilya.
Ang mga yunit sa Milisyang Bayan sa kabaryohan ug komunidad nga maoy direktang reserbang pwersa sa mga pultaym nga yunit sa BHB mitubo sa linibo sa tibuok Mindanao. Daghan kanila ang direktang napasalmot sa mga aksyong militar. Napalihok usab sila sa pagpaniktik, pagdala og suplay, ug ubang suportang militar ngadto sa mga pultaym nga yunit sa BHB.
Nakalunsad ang mga yunit gerilya nga iskwad, platun ug kumpanya uban sa libolibong mga milisya sa mas subsob nga mga taktikal nga opensiba (TO) batok sa mga kaaway nga regular ug paramilitar nga mga yunit sa berdugong AFP. Niadtong tuig 2010 mokabat lang sa 250 ang taktikal nga opensiba sa BHB sa tibuok isla. Sa misunod nga lima ka tuig mas misubsob ug midaghan kini ug niining miaging tuig sa 2015 kapin 500 ang nalunsad nga mga TO sa BHB sa Mindanao. Niniing kapin duha pa lang ka bulan sa tuig 2016, mokapin na sa usa ka gatos ang nalunsad nga mga TO sa mga unit sa BHB sa Mindanao, kasagaran niini batok sa mga destakamento ug regular nga tropa sa AFP.
Atong nakumbina ang mga anihilatibo ug atritibong aksyon militar kun diin nakapuo kita sa mokabat sa usa ka batalyon sa matag tuig sulod sa miaging unom ka tuig, kun sumadahon ang mga kaswalti sa mga armadong tropa sa AFP, PNP ug paramilitar. Gikan niining mga taktikal nga opensiba nasakmit nato ang linibo nga nagkalainlaing kalibre sa armas. Kini nga mga armas, uban sa mga gihatag sa mga alyado sa rebolusyon ug atong napalit gikan sa nagkalainlaing tinubdan, misilbing dugang mga armas sa pagtukod nato sa daghang mga platun ug kumpanya nga nakatag sa 5 ka rehiyon sa Mindanao.
Kabahin usab sa tahas sa BHB ang paglunsad og mga aksyon militar aron silotan ang mga dagkong minahan ug plantasyon gipanag-iyahan sa mga multinasyonal nga korporasyon (pananglitan SRMI, PGMC, Dole, del Monte ug SumiFru) nga miilog sa mga yutang kabilin sa mga Lumad, mimonopolyo sa kayutaan ug mihikaw sa mga mag-uuma sa kahigayonan alang sa repormang agraryo. Kini nga mga korporasyon grabe usab nga nagpahimulos sa mga mamumuo, ug dinagkong mikawkaw sa kinaiyanhong rekurso nga grabeng midaot sa kinaiyahan.
Kining mga tahas sa pagpanalipod sa interes sa katawhang Pilipino ug sa paglunsad sa mga taktikal nga opensiba aron anam-anam nga mapahuyang ug mabungkag ang reaksyonaryong hukbo sa nagharing hut-ong nahimong malamposon tungod sa lig-on ug halapad nga suporta sa katawhan.
Nahimong mas kusog usab kini nga suportang masa ngadto sa BHB tungod kay kabahin sa sentrong tahas niini ang paglunsad sa tinuod nga repormang agraryo sa kabaryohan. Sa nagkalainlaing ang-ang ug linangkoban sa matag rehiyon nakab-ot ang mga kadaugan sa reporma sa yuta nga nakabenepisyo sa gatusan ka libo nga katawhang mag-uuma ug mamumuong panguma sa kabukiran ug kabanikanhan sa Mindanao. Nalunsad kini sa pormang pagpakunhod sa abangan sa yuta ug kahimanan sa panguma, pagpakunhod sa usura, pagpataas sa suhulan ug pagpataas sa presyo sa produktong agrikultural. Kaylap usab nga napahigayon ang kampanyang pagpataas sa produksyon. Gilunsad pod ang mga serbisyong medikal ug ang kampanyang pangkultura.
Nagsumikad usab kining mga kalamposan sa BHB diha sa pagpanday sa pulitikanhong kahimatngon sa mga Pulang manggugubat ug kumander sa BHB. Nahimong regular ang mga batakang pulitikanhong pagtuon sulod sa nagkalainlaing yunit sa BHB nga nagambalay diha sa mga kurso sa PADEPA, sama sa Mubong Kurso sa Katilingban ug Rebolusyong Pilipino (MKKRP), Mga Espesyal nga Kursong Pangmasa, Ang Mga Batakang Lagda sa BHB, ug uban pa. Kining taas nga pulitikanhong kahimatngon nagtakda sa boluntaryong pag-alagad sa interes sa kinabag-ang masa sa katawhan ug sa paghupot sa puthaw nga disiplina sa mga ginsakpan sa BHB. Kini maoy nakalahi sa mga sinuholang kasundalohan sa AFP, PNP ug paramilitar kinsa nagserbisyo tungod kay gisuhulan sila aron sumpoon ang katawhan ug panalipdan ang hakog nga interes sa mga dagkung burgesyang kumprador, hut-ong agalong yutaan ug mga imperyalista.
Ang absolutong pagpangulo sa Partido Komunista maoy nagseguro nga ang Hukbo sa katawhan hugot nga nagsubay sa tukmang pulitikanhong linya sa Demokratikong Rebolusyon sa Katawhan, mahuptan ang puthaw nga disiplina diha sa walay kinutobang pag-alagad ug pagpanalipod sa interes sa katawhan. Aron matuman kini, sulod sa mga yunit sa BHB sa tibuok nasud apil sa Mindanao, naa ang mga Sanga sa Partido sa mga Platun ug mga Komite sa Partido sa Kumpanya nga maoy naggiya sa pulitiko-militar nga gimbuhaton sulod sa mga yunit ug sa gimbuhatong masa, sa gimbuhatong alyansa ug sa pulitikanhong gimbuhaton sa han-ay sa reaksyonaryong hukbo. Ug labaw sa tanan atong gipanday usab ang pang-ideolohiyang pundasyon sa mga membro sa Partido sulod sa mga yunit sa hukbo pinaagi sa pagpatuman sa pagtuon sa mga kurso sa Partido sama sa Batakang Kurso, Intermedyang Kurso ug Abanteng Kurso.
Ang mapadayonong pag-asdang sa gubat sa katawhan sa Mindanao ug ang padayong armadong pagsukol sa mga armadong pundok sa katawhang Moro tunok ug babag sa mapahimuslanong pang-ekonomiyang interes sa mga nagharing hut-ong sa Mindanao. Busa, sa ulahing bahin sa rehimen nahimong mas bangis nga gilunsad niini ang kampanyang pagpanumpo sa OPB aron tumanon ang pangandoy nga bungkagon ang rebolusyonaryong kalihokan sa Mindanao aron isiguro ang pagpanalipod sa interes sa mga lokal nga nagharing hut-ong ug sa ilang amo nga imperyalista.
Karon sa total nga 113 ka batalyon sa AFP sa tibuok nasud, 68 niini ang gideploy sa Mindanao. Ang 34 ka batalyon gideploy batok sa BHB samtang 34 usab ang gideploy sa mga erya sa Moro ug halos dungan-dungan nga gilunsad niini ang bangis nga mga kampanya ug operasyong militar batok sa mga rebolusyonaryong pwersa nga gipangulohan sa Partido, BHB ug NDF ug batok sa mga armadong pundok sa Moro nga padayong naglunsad sa armadong pagsukol.
Partikular nga pokus sa maong mga kampanya ug operasyong militar ubos sa OPB mao ang Eastern Mindanao, ug kini mao ang mga rehiyon sa BHB sa Southern Mindanao Region kun diin mokabat sa 12-13 ka batalyon sa AFP ang nadeploy ug ang Northeastern Mindanao Region kung diin 8 ka batalyon ang nadeploy. Samtang nagpokus kini sa duha ka duha ka rehiyon sa BHB, halos dungan-dungang nagalunsad usab kini sa mga “containing” o pangpugong nga mga operasyon sa mga rehiyon sa North Central Mindanao, Western Mindanao ug Far Southern Mindanao.
Ang konsentrasyon sa dakong pwersa sa AFP sa SMR ug NEMR nga mokabat sa 21 ka batalyon sa AFP inubanan sa mga linuog nga kabangis batok sa katawhan ug sa tibuok rebolusyonaryong pwersa tinuod nga naghatag sa grabeng kalisdanan ngadto sa katawhan ilabina sa mga mag-uuma ug lumad ug ubang linupigang sektor sa katilingban. Nahimong batasan sa mga operasyon sa AFP ang walay pagduha-duhang pagmasaker, pagpamatay, pagpanunog sa kabalayan, apil eskwelahan, pagpanganyon, pamomba sa pinaagi sa helikopter ug eroplano, pinugos nga pagpabakwit ug uban pang linuog nga kabangis.
Gihimo kini sa mga mersenaryong berdugong AFP uban sa iyang mga hinanib nga mga para-militar dili lang aron bungkagon ang mga rebolusyonaryong pwersa kundili labaw sa tanan, aron panalipdan ang mga pamuhunan sa mga imperyalista ug lokal nga nagharing hut-ong sama sa mga dagkung mina, plantasyon, proyekto sa enerhiya ug uban pa nga grabeng nagadaut sa kinaiyahan ug nagayatak sa katungod ug interes sa katawhan Lumad, Moro, mag-uuma ug mamumuo.
Kaluha niining dayag nga kabangis, gilunsad niini ang mga saywar nga kampanya sama sa kunohay “peace Caravan”, pagparada sa mga “nagsurender” ug COPD aron linglahon ang katawhan nga nagmalamposon ang ilang teroristang pamaagi sa paghikaw sa baseng masa sa mga gerilyang BHB ug pagpakita nga mihuyang na ang rebolusyon aron sunod nga ideklara niini nga “conflict manageable and ready for development” (madumala na ang kagubot ug andam na sa pamuhunan) na ang giatake nga mga probinsya sama sa Davao Oriental, Compostela Valley, Agusan del Sur, Surigao del Sur ug uban pa. Ug ipatuman na ang bilyon-bilyon nga mga proyekto sa PAMANA nga usa ka dakong tinubdan sa korapsyon sa Malakanyang ug OPAPP.
Gidahum sa rehimen nga pinaagi sa pagkonsentra sa ilang mga pwersa sa pila ka rehiyon sa tibuok nasud ug partikular a Eastern Mindanao nga molampos kini pagdugmok sa giprioridad nga mga rehiyon. Apan nasayop siya tungod kay samtang gipokusan niya ang SMR ug NEMR, nakahigayon ang mga rehiyon sa NCMR, FSMR ug WMR sa pagpabwelo sa ilang pagpalapad ug pagkonsolida ug sa kinatibukang pagpaasdang sa rebolusyon sa ilang langkob. Ug samtang gikonsentra sa kaaway ang 60% sa ilang kinatibuk-ang pwersa sa AFP sa Mindanao, makahigayon ang mga rehiyon sa Luzon ug kabisayaan sa mas kusganong pag-abante sa armadong pakigbisog.
Ang unsamang mahiagoman sa BHB nga kapildehan temporaryo, lumalabay lamang. Ang nag-una, nagpatigbabaw nga kalamboan mao gihapon ang mapadayunong pag-asdang sa armadong pakigbisog ug sa kinatibuk-ang demokratikong rebolusyon sa katawhan. Ang BHB dili mabuntog nga pwersa kay hukbo kini sa katawhan.
Ug sa kamatuoran nga nahitabo, maisugon ug mabayanihong milunsad ang mga yunit sa BHB sa kontra-atake nga mga taktikal nga opensiba aron panalipdan ang kaugalingon, ang interes sa katawhan ug konsolidahon ang mga kadaugan sa rebolusyon ug ipahamtang ang daghang mga kaswalti sa mga berdugong sundalo sa AFP ug paramilitar. Dugang pa, maisugong dayag nga misukol ang katawhan sa Mindanao ug gipasibaw niini ang hugtanong pagbutyag ug pagprotesta sa daghang mga kalapasan sa tawhanong katungod sa AFP, PNP ug paramilitar dili lang sa Mindanao kundili sa tibuok nasud. Kaylap ug kusganong gibutyag kini human sa Septembre 1, 2015 nga masaker sa Han-ayan, Lianga, Surigao del Sur. Nahiagom ang reaksyonaryong rehimen og kusganong panghimaraut gikan sa nagkalainlaing sektor sa katilingban, lakip na ang Simbahang Katoliko ug mga Protestante.
Busa, niining ika-47 nga kasumaran sa pagtukod sa BHB atong huptan ang atong mga kadaugan ug lantawon ang hayag nga kaugmaon sa rebolusyon. Ang interes sa katawhan anaa kanato. Sila uban kanato siguradong mopakyas ug mopilde niining bangis nga katapusang hunat sa OPB sa rehimeng US-Aquino. Ug tino usab nga atong pildehon ang mosunod pa nga mga laraw sa kontra-rebolusyon sa bag-ong rehimen nga mopuli sa kasamtangang reaksyonaryong administrasyong Aquino. Masaligon kita nga masustine ang pag-asdang sa demokratikong rebolusyon sa katawhan tungod kay gihuptan nato ang pangandoy sa katawhan sa tinuod nga kalingkawasan, demokrasya ug makatarunganong kalinaw.
Mabuhi ang Bagong Hukbong Bayan!
Mabuhi ang Partido Komunista sa Pilipinas!
Mabuhi ang nagkahiusang prente ug katawhang Pilipino!
(pinirmahan)
Ka Oris
Tigpamaba, NDFP-Mindanao
Marso 29, 2016
