Press Statement | 06 March 2018 | Bisaya»

The NDFP-Mindanao joins the Filipino nation in celebrating the hard work, courage and determination of oppressed and exploited women in the country and the world over on the occasion of International Women’s Day.

We remember the revolutionary zeal of Russian proletarian women who on February 27 (March 8), after having been organized by the Bolsheviks, banded together to support the general strikes and armed uprising that sparked the beginning of the 1917 February revolt, which, later on, evolved into the great October revolution, which paved the way for Russia’s socialist future.

These courageous women committed themselves wholeheartedly to the revolutionary armed uprising to help win for the Russian people their emancipation from decades of oppression and exploitation by the Czar and other ruling classes in Russia as well as from the colonization of other imperialist countries.

Today, similarly, we honor the brave women of the Philippine revolution whose lives are dedicated to the advancement of the people’s war, which will win for the Filipino people their emancipation from the oppression and exploitation of the ruling classes of landlords, big comprador bourgeoisie and US imperialism.

We give praise to women Party cadres, women Red commanders and fighters of the New People’s Army and other women revolutionary mass leaders who have devoted their time, strength and intellect in arousing, organizing and mobilizing the masses of peasants and workers for the victory of the national-democratic revolution, which is the nation’s stepping stone towards its socialist future.

In all of 50 years since the re-establishment of the Communist Party of the Philippines (CPP), the exemplary dedication of these women revolutionary leaders have helped steer the movement along the right path during the First and Second Great Rectification Movements, and in every subsequent challenge and twist & turn the revolutionary movement has had to confront and resolve.

Women mass leaders who hail from the peasantry have braved every challenge in waging agrarian revolution, as well as those from the working class, who for their part, have helped strengthen the militant workers’ movement in the country.

Indeed, marks of the true liberation of women can be seen and experienced from inside the revolutionary movement, where women possess the freedom to fully participate in political discussions and decision-making as they are recognized, and are respected as leaders, political guides, educators, fighters, and stand as inspiration to the people. Thus, women’s struggle must be inextricably linked with the national democratic revolution.

Thus, the AFP’s claim that women in the revolutionary movement are “maltreated” is purely fake and poison news, propagated by the fascist US-Duterte regime and the AFP/PNP to cover up their own sheer anti-women character. Duterte himself has on several occasions spoke about “raping women” in his speeches either as a “joke” or a stern warning to women all over. He also finds it amusing to shoot captured women Red fighters in the genitals. He has also mentioned that he will grant free trips abroad to so-called “surrenderees” especially the “women surrendrees.”

These quips, whether uttered as a matter-of-fact or as a whimsical form of sarcasm, can only be adjudged as incorrigibly anti-women, which is to say the least of Duterte’s depraved and demented choice catchphrases. And since these are words that come out from the mouth of a head of state, these become policy statements that give license to his fascist minions – the AFP, PNP, CAFGU and other paramilitary forces – to abuse women, especially those whom they construe as “enemies of the state,” who is practically anyone whom they so fancy.

Duterte’s Oplan Kapayapaan is intrinsically anti-women, where hundreds of women, including girls, have become victims of rape and other forms of abuse, especially in their military operations in the hinterlands of Mindanao. Peasant women have become victims of extrajudicial killings.

In the US-Duterte regime’s ongoing crackdown against legitimate progressive organizations, women leaders and members have fallen victims to political killings, illegal arrests, torture, psywar tactics and have been levelled with trumped-up charges. The PNP’s brutal anti-drug campaign Oplan Tokhang or Double Barrel has been used to illegally arrest women activists along with others, who are victimized by police depravity and brutality.

In like manner, economic policies, such as the TRAIN Law, inflict more hardship to the people, especially to women, by way of increases in the prices of the most basic of commodities and whatever social services left given by the reactionary state. The reactionary state’s policy of exporting its people to other countries continues to be in place, even as overseas workers like Joanna Demafeliz are getting murdered and others continue to face unspeakable forms of suffering.

The Duterte regime seethes with hypocrisy as it offered its sympathy with the Demafeliz family but negates the implementation of national industrialization, which will provide meaningful jobs to its own people. Duterte plucked out the Filipino workers from Kuwait only to throw them to China.

Thus, on the occasion of International Women’s Day, we call upon all struggling women of the country to unite and link the women’s struggle with the national democratic revolution. Unite with the Filipino people to oust the inveterately anti-woman, anti-people US-Duterte regime.#

Ka Joaquin Jacinto
Spokesperson
NDFP-Mindanao

Pamahayag
06 Marso 2018

DINAUGDAUG UG PINAHIMUSLAN NGA KABABAYEN-AN SA PILIPINAS, MAKIGHIUSA SA KATAWHANG PILIPINO UG PALAGPOTON ANG KONTRA-KABABAYEN-AN NGA REHIMENG US-DUTERTE!

Ang NDFP-Mindanao nakigduyog sa nasud Pilipino sa pagsaulog sa kamakugihon, kaisog ug determinasyon sa dinaugdaug ug pinahimuslang kababayen-an sa nasud ug sa tibuok kalibutan niining okasyon sa Internasyunal nga Adlaw sa Kababayen-an.

Atong dumdumon ang rebolusyonaryong kasibot sa proletaryadong kababayen-an sa Rusya kinsa niadtong Pebrero 27 (Marso 8), human sila naorganisa sa mga Bolsheviks, naghugpong aron suportahan ang mga malukpanong welga ug armadong pag-alsa nga nagsugnod sa pagsugod sa pag-alsa sa Pebrero 1917, nga, sa ngadtongadto, nahimong bantugang rebolusyong Oktubre, nga naghan-ay sa sosyalistang kaugmaon sa Rusya.

Kining isog nga mga kababayen-an tibuok kasingkasing nga naghatag sa ilang kaugalingon ngadto sa rebolusyonaryong armadong pag-alsa aron motampo sa pagdaug alang sa katawhang Rusya, sa ilang kalingkawasan gikan sa deka-dekadang pagpangdaugdaug ug pagpahimulos sa Tsar ug ubang nagharing hut-ang sa Rusya ug gikan sa kolonyalisasyon sa ubang imperyalistang kanasuran.

Karon nga adlaw, atong pasidunggan ang maisogong kababayen-an sa rebolusyong Pilipino nga naghatag sa ilang kinabuhi alang sa pag-abante sa gubat sa katawhan, nga magpadaug alang sa katawhang Pilipino, sa ilang kalingkawasan gikan sa pagpangdaugdaug ug pagpahimulos sa nagharing hut-ong sa dagkung agalong yutaan, dagkung burgesya komprador ug imperyalismong US.

Atong dayegon ang mga kababayen-ang kadre sa Partido, kababayen-ang Pulang kumander ug manggugubat sa Bagong Hukbong Bayan ug ubang kababayen-ang rebolusyonaryong lider masa nga naghatag sa ilang panahon, kusog ug kahibalo ngadto sa pagpukaw, pag-organisa ug pagmobilisa sa masang mag-uuma ug mamumuo alang sa kadaugan sa nasudnon-demokratikong rebolusyon, nga mamahimong tikangan sa nasud paingon sa iyang sosyalistang kaugmaon.

Sa tibuok 50 ka tuig sukad pagkatukod-balik sa Partido Komunista sa Pilipinas (PKP), ang dalaygon nga dedikasyon niining kababayen-ang rebolusyonaryong mga lider kauban sa pagtimon sa kalihukan ngadto sa hustong dalan panahon sa Una ug Ikaduhang Bantugang Kalihukang Pagtul-id, ug sa misunod nga mga pagsulay ug paglikoliko nga giatubang ug gipatigbabawan sa rebolusyonaryong kalihukan.

Ang kababayen-ang lider masa nga naggikan sa mga mag-uuma, nisuong sa mga pagsulay sa paglunsad sa agraryong rebolusyon; ingon usab ang hut-ong mamumuo, nga nitabang sa pagpalig-on sa militanteng kalihukang pamuo sa nasud.

Ang kinaiya sa tinuod nga nalingkawas nga kababayen-an makita ug masinati sulod sa rebolusyonaryong kalihukan, diin ang kababayen-an adunay kagawasan sa hingpit nga pagsalmot sa pulitikal nga mga panaghisgut ug paghimo’g desisyon tungod kay giila, ug girespeto sila isip mga lider, pulitikanhong giya, magtutudlo, manggugubat, ug nibarug isip inspirasyon sa katawhan. Tungod niini, ang pakigbisog sa kababayen-an kinahanglang hugot nga nakasumpay sa nasudnon demokratikong rebolusyon.

Busa, ang gitagawtaw sa AFP nga ang kababayen-an “gimaltrato” sa rebolusyonaryong kalihukan usa ka hingpit nga peke ug makadaut nga balita, nga gipakaylap sa pasistang rehimeng US-Duterte ug sa AFP/PNP aron tabunan ang ilang tataw nga kontra-kababayen-an nga kinaiya. Sa makadaghang higayon, si Duterte mismo nagsulti mahitungod sa “pagreyp sa mga babaye” isip “yagayaga” o pagbahad sa tanan kabababayen-an. Gikahimuot niyang gipamahayag ang pagpusil sa kinatawo sa madakpan nga babayeng Pulang mangggugubat. Nagsaad usab siya nga hatagan og libreng byahe sa gawas sa nasud ang mga “surrenderees” ilabina ang “kababayen-ang surrendrees.”

Ang maong mga pangyubit, kamatuoran man o pagbiaybiay, nagpakita sa grabeng pagkakontra-kababayen-an, nga kung hunahunaon menos na nga paghulagway sa mga mahilayon ug binuang nga mga panultihon niya. Ug kay kining maong mga pulong naggikan sa baba sa pangulo sa estado, nahimo kini nga mga pamahayag sa palisiya nga naghatag og lisensya sa iyang pasistang mga sulogoon – ang AFP, PNP, CAFGU ug ubang pwersang paramilitar – nga mangabuso og kababayen-an, ilabina kadtong ilang giila nga “kaaway sa estado”, nga nagpasabot sa kung kinsa man nga ilang maalaan.

Ang Oplan Kapayapaan ni Duterte adunay kinaiyang kontra-kababayen-an, diin gatusan nga kababayen-an, apil na mga batang babaye, biktima sa rape ug uban pang porma sa pagpangabuso, ilabina panahon sa paglunsad sa operisyon militar sa kabanikanhan sa Mindanao. Ang mga babayeng mag-uuma nahimong biktima sa extrajudicial killings.

Sa pagpatuman sa rehimeng US-Duterte og crackdown batok sa lehitimong progresibong mga organisasyon, ang kababayen-ang mga lider ug membro biktima sa pulitikanhong pagpamatay, iligal nga pagpang-aresto, tortyur, taktikang saywar ug gipasakahan sa mga tinumotumong mga kaso. Ang brutal nga kampanyang kontra-droga sa PNP nga Oplan Tokhang o Double Barrel gigamit aron iligal nga arestohon apil ang mga aktibistang kababayen-an, nga biktima sa kadunot ug kabangis sa kapulisan.

Sa susamang paagi, ang ekonomikanhong palisiya sama sa TRAIN Law, naghatag og dugang kalisod sa katawhan, ilabina sa kababayen-an, tungod sa pagpataas sa presyo sa pinakabatakang panginahanglan ug unsa pa mang katilingbanong serbisyo nga gihatag sa reaksyunaryon estado. Ang palisiya sa reaksyunaryong estado nga i-export ang iyang katawhan sa ubang kanasuran nagpadayon, bisan pa man kung ang mga overseas workers sama ni Joanna Demafeliz, gipangpatay ug ang uban padayon nga nahiagom sa dili matukib nga mga kalisdanan.

Ang rehimeng Duterte hilabihan ka ipokrito, samtang naghatag kini og simpatiya sa pamilyang Demafeliz, nagdumili usab kini sa pagpatuman sa nasudnong industriyalisasyon, nga makahatag unta og maayong panarbaho sa iyang kaugalingong katawhan. Gipapauli ni Duterte ang mga trabahanteng Pilipino gikan sa Kuwait aron lang ilabay sa Tsina.

Tungod niini, kami nanawagan, atol niining okasyon sa Intenasyunal nga Adlaw sa Kababayen-an, sa tanan nakigbisog nga kababayen-an sa nasud nga hiusahon ug isumpay ang pakigbisog sa kababayen-an ngadto sa nasudnon demokratikong rebolusyon. Makighiusa sa katawhang Pilipino aron palagpoton ang lunod-patay nga kontra-kababayen-an, kontra-katawhan nga rehimeng US-Duterte. #

Ka Joaquin Jacinto
Spokesperson
NDFP-Mindanao