RIGOBERTO F. SANCHEZ
Spokesperson, New People’s Army
Regional Operations Command
Southern Mindanao Region

March 29, 2019 | PRESS STATEMENT | Bisaya»

On the occasion of the 50th founding anniversary of the true army of the people, the New People’s Army, Red fighters and commanders in Southern Mindanao, along with our tens of thousands of people’s militia, reiterate our commitment to serve the people and the armed revolutionary people’s war until victory and for the attainment of socialism. With the US-Duterte regime’s free falling deterioration to being the most fascist, corrupt and anti-people puppet regime since Marcos, the path of revolutionary armed resistance is clearer more than ever.

The past year has yet again proven the distinct contrast between Red fighters of the NPA and the brutal dogs of the Armed Forces of the Philippines. While the NPA consistently serves the interests and welfare of the workers, peasants, Lumad and all other sectors of society, the fascist enemy in Southern Mindanao has been squarely reduced to a rabid, mercenary and brutal organized group of hooligans out to do the bidding of the ruling class of landlords, bourgeoise comprador, bureaucrat capitalists like Rodrigo Duterte and their imperialist masters.

The AFP’s fascism in the region under Duterte’s martial law has rivalled and in other cases surpassed the dark days of Marcos’ martial law. Training their guns on farmers, workers, the Lumad, activists, minors and other civilians, extra-judicial killings have not only become standard fare for the AFP’s brutal troops but tremendously enjoyed Duterte’s utmost support and impunity. Since February this year, AFP troops have managed to abduct and detain for almost 2 days two underage girls in Kitaotao, Bukidnon; killed a Lumad student in Talaingod, Davao del Norte and murdered 2 civilians and fatally injured one other in Mabini, Compostela Valley. As far as Duterte and the AFP are concerned, the bloody trail of deaths and abuses under martial law in Mindanao is part and parcel of establishing the dictatorship which will perpetuate Duterte in power or ensure he escapes responsibility for the crimes he has committed against the people.

Failing to make any significant gains against the NPA, however, the AFP in the region have resorted to all sorts of fake news and shenanigans to smokescreen their utter failure in the counterinsurgency campaign Oplan Kapayapaan. They have made a milking cow of the Enhanced Comprehensive Livelihood Integration Program (E-CLIP), from which their officials have pocketed millions, all the while recycling past surrenderees or else rounding up civilian peasants and Lumad and forcing them to surrender as members of the NPA. AFP troops employed psywar tactics in order to force local government units or tribal councils to come up with so-called “declarations” naming the CPP, NDFP and the NPA as persona non-grata (unwelcome persons). Before long, however, the AFP spin doctors will have to explain why Red fighters are still able to launch tactical offensives against their troops or deflect their attacks in areas they previously “cleared” from “communist influence.”

The Eastern Mindanao Command of the AFP has belabored the need for the so-called localized peace talks in lieu of the formal negotiations between the GRP and NDFP panels scuttled by Duterte himself and insisted on the “crucial role” of the local government units and other agencies of the reactionary government. Reading through the sweet talk and false obeisance, the AFP actually wants to subvert civilian authority and ensure that LGUs and other agencies tow the fascist line in their counter-insurgency campaign. The enemy desperately wants to ensure that these localized peace talks are being conducted in conjunction with their psywar campaign of intimidation and harassments, fake mass surrenders of civilians, alongside enforced disappearances, bombings, forced evacuations and extra-judicial killings. The AFP in fact is sending a veiled threat against all peace-loving local officials, human rights advocates and sympathizers of the revolutionary cause in the region, or else face the fatal consequences.

Meanwhile, the New People’s Army in the region continues to be the center of gravity for the masses’ hope and earnest struggle in resolutely resisting the present tyrannical US-Duterte regime. Fifty years into the revolutionary armed struggle, the NPA remains and has proven its mettle to be the main instrument of the Filipino people in realizing genuine national democracy to defeat US imperialism, feudalism and bureaucrat capitalism.

Tempered in the realities and hardships of the people’s war, NPA units in Southern Mindanao are able to promptly adjust their mode and conduct of political and military work in consideration of the fluid military situation. During the implementation of Oplan Bantay Laya 1 and 2 when the region became the priority target of the brutal counterinsurgency campaign, the NPA in Southern Mindanao strengthened in numbers and in skill in guerilla warfare. All indications—including and mostly especially the worsening fascism as a result of heightened AFP militarization—point to the NPA emerging from the present challenges to become a far stronger people’s army that is resilient in withstanding the enemy’s suppression campaigns and more creative in advancing the revolution.

NPA units in the region are also able to help the peasant and Lumad masses wage agrarian revolution in order to retain their right to till and campaign for more just share, higher wages, higher farm gate prices for their produce and better working conditions. They have likewise aided the mass organizations and organs of political power in their campaign against the intrusion of multi-national companies, mining corporations and plantations that threatens to drive Lumad and peasants away from their farms and ancestral lands.

With the unwavering support of the masses and the absolute leadership of the Communist Party of the Philippines, NPA forces in Southern Mindanao are emboldened to achieve heights and bearing in carrying out our urgent tasks in the CPP’s 5-year plan, which include overthrowing the current fascist US-Duterte regime, waging the anti-fascist, anti-feudal and anti-imperialist struggle, and bringing forward the people’s war to the advanced phase of the strategic defensive stage.

In serving the people and advancing their interests above all, the NPA in Southern Mindanao distinctly defines its class line and ensures that the intervening years will see greater and bigger achievements in the revolutionary armed struggle. For Red fighters and commanders in the region, there is no better way to celebrate this golden momentous occasion but by resolutely waging the people’s war until our nationwide victory.

Bisaya:

KITA ANG BHB: Atong gialagaran ang katawhan ug ang rebolusyon hangtud kadaugan ug alang sa sosyalismo!

Sa pagsaulog sa ika-50 kasumaran sa pagkatukod sa tinuod nga hukbo sa masa, ang Bagong Hukbong Bayan, ginapalig-on balik sa mga Pulang manggugubat ug mga kumander sa Southern Mindanao, luyo sa pid-an ka libong membro sa atong milisyang bayan, ang atong kaakohan nga alagaran ang katawhan ug ang armadong rebolusyonaryong gubat hangtud sa kadaugan ug alang sa pagkab-ot sa sosyalismo. Sa walay undang nga pagtiurok sa rehimeng US-Duterte ngadto sa pinaka-pasista, kurap ug kontra-katawhang papet nga rehimen sukad ni Marcos, labawng klaro alang kanato ang dalan sa rebolusyonaryong armadong pagsukol.

Subling gipamatud-an sa milabayng tuig ang tataw nga kalahian tali sa mga Pulang manggugubat sa BHB ug sa mangtas nga irong-buang sa Armed Forces of the Philippines. Samtang makanunayong gialagaran sa BHB ang interes ug kaayohan sa mga mamumuo, mag-uuma, Lumad ug uban pang sektor sa katilingban, naut-ot ngadto sa usa ka pintas, mersenaryo ug brutal nga kriminal nga grupo ang pasistang kaaway sa Southern Mindanao kinsa nahimong tigpatuman sa mga mando sa nagharing hut-ong sa mga agalong yutaan, burgis-komprador, burukrata kapitalista sama ni Rodrigo Duterte ug ilang mga imperyalistang amo.

Gitupngan ug sa ubang bahin gilabwan pa sa pasismo sa AFP sa rehiyon ilalom sa balaod militar ni Duterte ang ngitngit nga panahon sa balaod militar ni Marcos. Sa ilang pagpunting sa ilang mga armas ngadto sa mga mag-uuna, mamumuo, mga Lumad, aktibista, menor-de-edad ug uban pang mga sibilyan, nahimong dili lang naandang buhat sa brutal nga tropa sa AFP ang extra-judicial nga pagpatay apan nakahiagom usab kini og mainitong suporta ug kawalay-tulubagon gikan kang Duterte. Sukad Pebrero niining tuiga, gidakop ug gipreso sa tropa sa AFP sulod sa halos 2 ka adlaw and 2 ka menor-de-edad nga mga babaye sa Kitaotao, Bukidnon; gipatay ang usa ka Lumad nga estudyante sa Talaingod, Davao del Norte ug mangilngig nga gipatay ang 2 ka sibilyan samtang nasamdan ang usa pa nila ka kuyog sa Mabini, Compostela Valley. Alang ni Duterte ug sa AFP, ang maduguong kadena sa mga pagpatay ug abuso ilalom sa balaod militar sa Mindanao kabahin lang sa pagtukod sa diktaduryang mopalungtad kang Duterte sa gahum o moseguro nga makaikyas siya sa responsibilidad sa iyang mga krimen batuk sa katawhan.

Tungod pakyas sa pagkab-ot og signipikanteng kadaugan batuk sa BHB, walay nahimo ang AFP sa rehiyon kun dili ang pagmugna og mga peke nga balita ug uban pang kabuang aron tabunan ang ilang tumang kapildihan sa ilang kampanyang kontra-insurhensiya nga Oplan Kapayapaan. Gihimo nilang gatasan ang Enhanced Comprehensive Livelihood Integration Program (E-CLIP), diin minilyon ang nakurakot sa ilang mga opisyal, samtang nangresaykel og karaang mga surrenderee kun dili man nanghulga og mga sibilyan nga mohural isip mga membro sa BHB. Gigamit sa mga tropa sa AFP ang pagpanaywar aron pugson ang mga lokal nga gobyerno ug mga tribal council nga magmugna og tumo-tumong “deklarasyon” nga nag-ila sa CPP, NDFP ug NPA nga persona non-grata. Apan sa dili madugay, kinahanglang ipasabot sa mga butboton sa AFP nganong makalunsad gihapon og mga taktikal nga opensiba ang mga Pulang manggugubat batuk sa ilang mga tropa o mapakyas ang ilang mga atake sa mga erya diin kanhi nilang giingon nga “limpyo” na sa “impluwensya sa mga Komunista.”

Balik-balik ang pagarpar sa Eastern Mindanao Command sa AFP sa panginahanglan kuno sa ginaingong localized peace talks hulip sa pormal nga negosasyon tali sa mga panel sa GRP ug NDFP nga gibasura ni Duterte mismo ug ginapamugos ang “mahinungdanong papel” sa mga local government unit ug uban pang mga ahensya sa reaksyonaryong gobyerno. Kun tukion ang malinlahong pulong ug pagpakaaron-ingnon, gusto sa pagkatinuod sa AFP nga ipakawalay-bili ang sibilyan nga awtoridad ug ipaneguro nga ang mga LGU ug uban pang mga ahensya mosubay sa pasistang linya sa ilang kontra-insurhensiyang kampanya. Desperado ang kaaway nga ipahigayon kining mga localized peace talk dungan sa ilang kampanyang saywar nga pagpanghasi ug pagpanghadlok, peke ug dinaghang pagpasurender sa mga sibilyan, apil ang mga enforced disappearance, pagpamomba, pugos nga pagbakwit ug mga pagpatay. Sa pagkatinuod, bahad kini batuk sa mga lokal nga opisyal nga gusto og tinuod nga kalinaw, mga tigpanalipod sa tawhanong katungod ug mga simpatisador sa rebolusyonaryong kalihukan sa rehiyon.

Sa pikas bahin, ang Bagong Hukbong Bayan sa rehiyon padayong nagbarog isip sentro-de-grabidad sa paglaom ug determinadong pakigbisog sa masa diha sa lig-ong pagsukol sa kasamtangangang mangtas nga rehimeng US-Duterte. Sulod sa 50 ka tuig sa atong rebolusyonaryong armadong pagsukol, nagpabilin ug padayon natong ginapamatud-an ang atong baruganan isip nag-unang instrumento sa masang Pilipino sa pagkab-ot sa tinuod nga nasudnong demokrasya aron pildihon ang imperyalismong US, pyudalismo ug burukrata kapitalismo.

Anad sa reyalidad ug kalisod sa paglunsad og gubat, paspas ug matngong nagapahaom ang mga yunit sa BHB sa Southern Mindanao sa ilang moda ug kondukta aron ipatuman ang ilang mga pulitikal ug militar nga gimbuhaton subay sa nagabag-ong kahimtang militar. Panahon sa pagpatuman sa Oplan Bantay Laya 1 ug 2 diin ang rehiyon ang nahimong nag-unang target sa brutal nga kampanyang kontra-insurhensiya, midaghan ang BHB sa rehiyon ug milambo sa paglunsad sa gerilyang pakiggubat. Ang tanang kasamtangang timailhan—lakip ug labaw na ang nagkamangtas nga pasismo nga resulta sa nagkakusog nga militarisasyon sa AFP—naga-ingon nga mapatigbabawan sa BHB ang kasamtangang mga hagit aron mahimong mas kusog nga hukbo sa katawhan, kinsa lig-ong ginapakyas ang kampanyang pagpanumpo sa kaaway ug mas mamugnaon sa pag-asdang sa rebolusyon.

Padayong ginatabangan sa mga yunit sa BHB ang masang mag-uuma ug Lumad sa pag-asdang sa agraryong rebolusyon aron ipabilin ang ilang katungod sa pagtikad sa yuta ug ikampanya ang mas makatarunganong bahinay, usbaw sa suholan, mas taas nga presyo sa palit sa ilang abot ug mas tawhanong kondisyon sa pagtrabaho. Ginatabangan usab nila ang mga organisasyong masa ug mga organo sa pulitikanhong gahum sa ilang mga kampanya batuk sa pagsulod sa mga kompanyang multi-nasyunal, minahan ug mga plantasyon nga nagahulgang mopalayas sa mga mag-uuma ug Lumad gikan sa ilang mga umahan ug yutang kabilin.

Sa walay puas nga suporta sa masa ug sa absolutong pagpamuno sa Partido Komunista ng Pilipinas, dasig ang mga pwersa sa BHB sa Southern Mindanao nga kab-oton ang mga kadaugan sa pagpatuman sa atong mga hinanaling tahas sulod 5 ka tuig nga plano sa PKP, lakip ang pagpalagpot sa kasamtangang pasistang rehimeng US-Duterte, paglunsad sa anti-pasista, anti-pyudal ug anti-imperyalistang pakigbisog, ug pag-abante sa gubat sa gubat sa katawhan ngadto sa abanteng ang-ang sa yugto sa estratehikong despensiba.

Pinaagi sa pag-alagad sa masa ug pag-asdang sa ilang interes labaw sa tanan, tin-aw nga gikinabuhi sa BHB sa Southern Mindanao ang makihut-ong niini nga linya ug gipaneguro nga ang mosunod nga katuigan mahimong saksi sa mas dakung kadaugan sa rebolusyonaryong armadong pakigbisog. Alang sa mga Pulang manggugubat ug kumander sa rehiyon, walay laing mas haom nga pamaagi sa pagsaulog sa atong bulawanong okasyon kun dili ang kinasing-kasing nga paglunsad as gubat sa katawhan hangtud sa atong nasudnong kadaugan.